Jaja, eindelijk! een lieve vriend was bereid een middag met ductape te spelen en zo een double van mij te maken. Zeker nu ik meer kleding voor mezelf ga maken is dat wel erg handig. Ik moet zeggen dat het meer werk was dan ik had bedacht. Ook het anderhalf uur stilstaan om in ductape gezet te worden viel wat tegen. Lol hebben we wel gehad. al in de ochtend vroeg mijn zoon of de camera klaar lag, met een grote grijns op zijn gezicht. De meeste foto's zijn dan ook gemaakt door de twee kids die al grinnikend erom heen bleven draaien.
Daarna kwam het vullen, ik weet nu dat ik iets minder dan twee bussen purschuim groot ben....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten